maandag 6 oktober 2014

#1 Bloggen!

Hoi allemaal!

Ik zal jullie eerst wat over mijzelf vertellen, zodat jullie mij wat beter leren kennen. Ik ben Charissa Koevoets en ik ben 20 jaar oud. De opleiding die ik op dit moment volg is de Pabo op Windesheim Flevoland in Almere. Dat is voor mij lekker dichtbij, omdat ik ook in Almere woon J. Ik zit nu in het derde leerjaar en in dat leerjaar moet ik het eerste half jaar een minor gaan volgen. Ik heb gekozen voor de minor mediapedagogiek. Heel interessant, omdat kinderen natuurlijk steeds meer met (social)media in aanraking komen en het voor mij straks als leerkracht belangrijk is om te weten hoe kinderen hier mee om gaan en hoe ik het zelf kan gebruiken in mijn klas. 

Bij mijn minor horen allemaal modules. Één module heet maatschappelijk mediabewust. Voor deze module moet ik blogs gaan schrijven over de colleges. Dit is mijn eerste blog die ik daarvoor ga schrijven, dus ik hoop dat jullie het leuk gaan vinden. Daar gaan we dan…

Het was 18 september 2014. Die dag kregen we voor het eerst les in het vak Maatschappelijk mediabewust. Ik ging met een paar vraagtekens het klaslokaal binnen, want ik wist nog niet echt wat ik van het vak moest verwachten.
We begonnen de les met de belangrijkste woorden van deze module, namelijk relatie, competentie en autonomie. Deze woorden kende ik al, omdat ik ze in mijn eerste twee jaar van de Pabo al tegengekomen ben. Deze woorden zijn dan ook belangrijk voor mij als leerkracht. Hoe ga ik met de leerlingen om? Hoe zorg ik ervoor dat de leerlingen zich competent voelen? Dat ze kunnen zeggen: ik kan het! En hoe zorg ik ervoor dat ik de leerlingen de zelfstandigheid  geef die ze nodig hebben en aankunnen?
Mijn leerkracht Marcel wilde weten wie uit onze klas zich autonoom voelt. Ik ging bij mezelf nadenken en ik kwam tot de conclusie dat ik mezelf eigenlijk niet autonoom genoeg vind. Natuurlijk kan ik wel veel zelf, maar bij veel keuzes die ik moet maken, wil ik altijd wel graag de mening van een ander horen. Vooral van de mensen die dicht bij me staan.
Ik had gedacht dat veel studenten uit mijn klas zich wel autonoom voelen, maar tot mijn verbazing staken maar weinig studenten hun vinger op.

Voor dit college heb ik het boek ‘Verbeter de wereld , begin bij de opvoeding’ moeten lezen van Micha de Winter. In dit boek kwamen de begrippen positieve en negatieve vrijheid naar voren. Ik had nog nooit echt van deze woorden gehoord, maar het leek mij logisch dat positieve vrijheid betekent dat je je vrij kan voelen en dat negatieve vrijheid betekent dat je je niet vrij kan voelen. Tijdens het lezen van het boek merkte ik dat ik er helemaal naast zat. Positieve vrijheid betekent dat je de mogelijkheid hebt om bepaalde keuzes te maken en je eigen leven in te richten. Negatieve vrijheid betekent dat je de mogelijkheid hebt om te doen wat je zelf wil, maar dan wel zo dat anderen er geen last van hebben.

Marcel vroeg tijdens het college ook aan ons wat de belangrijkste levensbehoeften zijn. Kleding, voeding, liefde en onderdak waren woorden die door de klas klonken. Marcel vertelde ons dat er wel eens studenten waren geweest die een andere behoefte noemden, namelijk hun telefoon. Ik schrok daar wel van, maar toen de discussie in onze klas hierover begon, werd ik wel met mijn neus op de feiten gedrukt. Als ik bijvoorbeeld thuis kom na een week vakantie zonder internet en Nederland weer in kom, doe ik zo snel mogelijk mijn internet weer aan. Mijn telefoon ontploft zowat van de mailtjes, whatsappjes en facebookberichten. Als ik al die berichten heb gelezen, blijken er misschien maar twee belangrijke dingen tussen te zitten en dat denk ik bij mezelf: eigenlijk heb ik mijn telefoon helemaal niet zo gemist die week.
Toch merk ik dat er tegenwoordig zo veel via je telefoon gaat en dat je daardoor bang bent dat je iets mist. We worden bijna gedwongen om een smartphone te nemen, want anders ben je niet makkelijk bereikbaar, niet up to date enz.
Als ik bijvoorbeeld op het station sta en om me heen kijk, dan zit ongeveer 80% van de mensen op hun smartphone. Soms denk ik dan: zien ze nog wel wat er in de “echte” wereld om hun heen gebeurt?

De media heeft de wereld veel toegankelijker gemaakt, maar toch ook veel kleiner. 
Een mooie zin om eens goed over na te denken. En dat zullen we denk ik nog veel gaan doen tijdens de colleges van deze module.


2 opmerkingen:

  1. Hoi Charissa, ik vind het mooi dat je diverse aspecten vanuit de les naar voren haalt ipv 1 onderwerp uitgebreid te belichten. Je gaat er alsnog dieper op in en koppelt deze aan wat er in jouw leven gebeurt. Leuk stuk!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Charissa,
    Mooi te lezen dat je jezelf vragen stelt met betrekking tot jouw professionele ontwikkeling als toekomstig docent. Je beschrijft duidelijk wat je van jezelf en de leerlingen verwacht en hoe jij je als docent kan verrijken op het gebied van media. Hoop dat je door middel van de minor leert hoe je de media in kan zetten tijdens je werk om jouw doelen en de doelen van je leerlingen te behalen en zo elkaar wijzer maakt dan jullie al zullen zijn tegen die tijd! Groetjes, Joell

    BeantwoordenVerwijderen